Sikora bogatka (Parus major)


Sikorka bogatka - Parus major
Sikorka bogatka (Parus major), ang. Great Tit, jest najbardziej przyzwyczajoną do człowieka sikorą. Jest bardzo ruchliwa. Zamieszkuje lasy, parki, ogrody, a nawet osiedla miejskie (z parkiem w pobliżu) - najmniej związana ze zwartymi kompleksami leśnymi ze wszystkich sikor. Jest owadożerna, ale chętnie przylatuje do karmników (najlepiej z zawieszoną słoniną). Samica od samca różni się węższym i kończącym się na brzuchu czarnym paskiem. Miejsca na gniazda wybiera bardzo różne: od dziupli i budek dla ptaków po skrzynki na listy, rury i ogrodzenie. Samica składa 8-12 białych, rdzawo nakrapianych jaj. Wszystkie sikory są gniazdownikami.


Młoda sikora bogatka
Młoda bogatka

bogatka żerująca na owocach rokitnika

sikorka bogatka - samica sikorka bogatka - samiec
Samica (po lewo) i samiec (po prawo)


Sikorka bogatka - podobne gatunki

Sikorka bogatka - Parus major
Bogatka jest największą i najpospolitszą polską sikorą. Inne gatunki lęgnące się w naszym kraju to: uboga, czarnogłówka, czubatka, modraszka, sosnówka i raniuszek. Nie potwierdzone są lęgi sikory lazurowej, która gniazduje niedaleko wschodnich granic.


Modraszka
Modraszka

Czubatka
Czubatka

Sikora uboga
Sikora uboga

Czarnogłówka
Czarnogłówka

Sosnówka
Sosnówka


© Jurek Grzesiak 2009 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Sikorka bogatka