Kulik wielki (Numenius arquata)


Kulik wielki - Numenius arquata
Kulik wielki (Numenius arquata), ang. Eurasian Curlew, jest największym europejskim przedstawicielem rzędu siewkowców. Jest najpospolitszym polskim kulikiem. Oprócz niego regularnie pojawia się na przelotach kulik mniejszy, jest on ogólnie bardziej krępy i mniejszy od wielkiego, łatwo można go odróżnić po ciemnej czapeczce na głowie, przedzielonej jasnym paskiem. W Polsce nieregularnie pojawia się także kulik cienkodzioby. Jest znacznie mniejszy z krótkim, nieznacznie zakrzywionym dziobem. Ogólnie jego upierzenie wydaje się bardziej szare i kontrastowe. Kuliki wielkie występują na otwartych obszarach: podmokłych łąkach i bagnach, ale także na polach. Na terenach lęgowych pierwsze osobniki pojawiają się już pod koniec marca, najczęściej jednak w kwietniu. Samica kulika wielkiego jest nieco większa od samca i ma większy dziób. W locie ptaki odzywają się bardzo charakterystycznym gwizdem. Lęgi rozpoczynają na przełomie kwietnia i maja, jeden lęg w roku, rzadko powtarzany po stracie pierwszego. Gniazdo jest płytkie zagłębienie w ziemi, skąpo wysłane. Jak większość siewkowców (za wyjątkiem sieweczki morskiej - 2 i ostrygojada - 3) kulik składa 4 jaja. Pokarmem kulika są drobne bezkręgowce jak dżdżownice, owady, na przelotach również skorupiaki, także w małej ilości jagody i pędy roślin. Powodem wymierania kulików jest osuszanie jego naturalnych środowisk jak zalewowe pola i łąki. Z braku miejsca do gniazdowania kuliki budują gniazda na polach, gdzie jednak grozi im niebezpieczeństwo ze strony maszyn rolniczych.


Kulik wielki - podobne gatunki

W Polsce można obserwować jeszcze 2 inne gatunki kulika: mniejszego i rzadszego cienkodziobego (oba tylko na przelotach). Kulik mniejszy jest bardziej krępy od wielkiego, ma też krótsze nogi i trochę inny rysunek na głowie. Jego dziób zakrzywia się dopiero pod koniec, przez co sprawia wrażenie złamanego.
Kulik cienkodzioby jest wyraźnie mniejszy i ogólnie jaśniejszy. Plamki na głowie formują ciemniejszą czapeczkę. Jego dziób jest krótszy i cienszy od innych kulików.




© Jurek Grzesiak 2010 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Kulik wielki